Emocje - jak o nich mówić ?
Emocje – jak o nich mówić?
Smutek, radość, wstyd, strach, złość… Lista nazw emocji jest bardzo długa, jednak nie potrafimy z niej korzystać.
Emocje są to zwykle bardzo silne, świadome lub nieświadome, nietrwałe, ale jednocześnie gwałtowne uczucia (stany afektywne). Zwykle charakteryzują się silnym zabarwieniem i wyraźnym znakiem. Są to gniew, złość, rozpacz, radość i strach. Uważnie obserwując, dość łatwo zauważyć te afekty, bo na ogół poprzedzone są jakimś zdarzeniem.
Dlaczego to ważne jeśli odczuwamy emocje pozytywne to zwykle pojawia się tendencja do podtrzymywania danej aktywności lub określonego kontaktu, który te emocje wywołał. Znaczy to tyle, że jeśli nam dobrze to chcemy, by trwało to jak najdłużej. Wyjaśnia to na przykład sytuację, w której dziecko nie chce przerwać miłej sytuacji, nie chce wyjść z placu zabaw, chce w kółko słuchać jednej piosenki.
Emocje negatywne mają za zadanie przerwać aktywność, która je wywołała. Powinny też prowadzić do przerwania kontaktu ze źródłem tych złych emocji. Przerwanie sytuacji nie przerywa jednak złych emocji, bo emocje ujemne mogą trwać przez pewien czas po tym, jak ich przyczyna zniknęła.
W życiu ważna jest znajomość własnych emocji. Podstawą inteligencji emocjonalnej jest więc samoświadomość – rozpoznawanie uczucia w określonej sytuacji. Niezdolność rozpoznawania własnych uczuć może powodować frustrację i zagubienie. Osoby, które orientują się w swoich uczuciach, lepiej kierują swoim życiem, bo wiedzą, co czują, kiedy podejmują ważne decyzje.
